vrijdag 27 november 2009
MUSE
En toen had ik kaartjes voor het concert van Muse in het Goffertpark! Dat wordt Muse nummero 6, en mijn papa gaat ook mee. Het duurt nog even (19 juni) maar ik heb er nu al zin in. Whieeeeeeeeeeeeeeee!
donderdag 19 november 2009
4 concerten reeks
Zow, afgelopen week was me er eentje, wat een drukte! Ik ging namelijk naar 4 concerten in 8 dagen. Eigenlijk een beetje teveel van het goede, maar ik had het ook niet willen missen. Alle concerten waren uitverkocht!
Het begon vorige week dinsdag met Moby, in de 013 Tilburg. Ik heb deze band nooit eerder live gezien, en ik kreeg er allemaal mooie verhalen over te horen, dus ik wilde het dan ook echt zien. Het begon met voorprogramma Kelli Scarr, een zangeres uit Brooklyn. Net zoals zangeres KT Tunstall loopte ze haar eigen beats en muziek, waar ze overheen ging zingen. Het was mooie sing- en songwriter muziek, maar ze kon het publiek weinig boeien.
Filmpje Natural Blues:
http://www.youtube.com/watch?v=Y1J9M-Sh3c0
Moby stond op het podium met 4 vrouwen, namelijk een bassiste, toetseniste, violiste en zangeres, alleen de drummer was een man. Het optreden was een mix van dansbare dance met rustige nummers ertussendoor. Er kwamen veel hitjes voorbij (Porcelain, We Are All Made Of Stars, Lift Me Up, Natural Blues) maar ook veel voor mij onbekende nummers. Maar dat maakte niet uit, het was genieten. De opbouw van de setlist had alleen beter gekund. Nu zat je steeds in de dance mood, en werd je er door een rustig nummer weer uit gehaald. Maar over het algemeen vond ik het een mooi concert! Helaas moest ik het laatste nummer missen, er moest een trein gehaald worden.
De donderdag erna heb ik samen met klasgenoten een mooi feestje gebouwd in de NDRGRND hier in Nijmegen, dan wel geen concert, maar wel een noemenswaardige avond!
Zaterdag was Muse in Ahoy! Tijdens de eerste voorverkoopsessie was het niet gelukt om kaartjes te krijgen, maar gelukkig gingen er een dikke maand geleden nog meer kaarten in de voorverkoop. Het waren dan wel zitplaatsen zo goed als naast het podium, maar dat maakte niet uit. Het is gelukt om kaartjes te bemachtigen! Na wat gedoe met een door de printer gehaald kaartje (is nog goed gekomen!) konden we naar binnen. Eerst keken we even waar onze zitplaatsen waren, maar het was er enorm stijl en je zag er echt alleen de achterkant van het podium... Toen zijn we gewoon ergens aan de ring gaan staan, waar je het vet goed kon zien! Daar zijn we het hele optreden blijven staan. Wel na wat gezeur van fans die een zitplaats achter ons hadden, maar uiteindelijk viel dat ook nog wel mee.
Het voorprogramma Biffy Clyro viel me ontzettend tegen. Ik had al wat geluisterd en toen klonk het wel leuk, maar live was het echt niks. Het geluid was slecht, je kon amper horen dat ze Engels zongen, en ze bereikten het publiek niet. Gelukkig speelden ze maar een half uurtje.
Er stonden 3 enorme pilaren op het podium. Er was geen gitaar of drumstel op het podium te zien, alleen 2 microfoons. Het optreden begon dat er een trap op de pilaren werd geprojecteerd, waar mensen op naar boven liepen. Uiteindelijk vielen ze van de trap af. Mooi beeld bij de eerste single van de nieuwe cd "Uprising". Hierna vielen de doeken open en daar stond de band, ze openden dan ook met Uprising.
Filmpje Starlight:
http://www.youtube.com/watch?v=G9f8Sr6fTMc
Ik had nog nooit op de ring gestaan, meestal sta ik gewoon in de arena tussen het publiek, maar om eerlijk te zijn vond ik dit ook wel eens vet om mee te maken. Ik zou niet daar willen zitten waar we eigenlijk moesten zitten, maar hoe we stonden was perfect! Zo kon je het publiek ook uit hun dak zien gaan.
Muse maakte er een mooi feestje van, met een enorme lichtshow (wow wat een laser!) en goeie nummers. Ik miste helaas Bliss en Sunburn, maar ze kunnen natuurlijk niet alles spelen. Ik heb enorm genoten, wat een super concert! Compleet met pauken en vleugel, het was heerlijk.
De dag erna, weer een concert. Zondag ging ik naar de Melkweg voor Counterpoint, SOiL en Shinedown. Ik ging natuurlijk voor de laatste band. Counterpoint leek een nogal beginnend bandje, en kon me niet zo boeien. SOiL was al veel beter, en ze bespeelden het publiek op de Amerikaanse manier. Alleen hun afsluitende nummer (Halo) kende ik, maar het was een goede opwarmer voor Shinedown.
Filmpje Call Me:
http://www.youtube.com/watch?v=xjQSLs6bwts
Shinedown was vet! Ik had ze al gezien in het voorprogramma van Disturbed, en op Pinkpop, maar draaien ze natuurlijk niet hun hele set zoals ze dat op een eigen concert doen. Deze keer werd er wat minder gekletst dan op Pinkpop en speelden ze meer vette nummers (zoals 45, If You Only Knew, Call me, en als afsluiter natuurlijk Devour). In de halve pit heb ik ook nog een plectrum gevonden, een mooi souvenirtje. Ik had al een halve plectrum van ze, maar dat is een ander verhaal.
Na het concert snel weg gegaan, en heb ik uiteindelijk mijn trein echt puntje precies kunnen halen.
Als laatst ben ik afgelopen dinsdag naar Deep Purple in de Heineken Music Hall geweest. Ik was eigenlijk helemaal niet zo fit, maar ik wilde het wel graag meemaken. Uiteindelijk heb ik besloten wel te gaan, en wat eerder weg te gaan. In het voorprogramma stond Triggerfinger. Best leuk bandje, maar het publiek was maar moeilijk mee te krijgen.
Hierna Deep Purple! En om eerlijk te zijn viel het me een beetje tegen. Het was duidelijk dat de zanger niet meer de energie had om elk nummer alles te zingen, want er werd vet veel gejamd. De toetsenist is dan ook wel geweldig goed! Echt wow, ik stond er van te kijken wat hij uithaalde. Uiteindelijk ben ik dus eerder weg gegaan waardoor ik Hush en Smoke on the Water heb gemist...
Filmpje A Strange Kind Of Woman:
http://www.youtube.com/watch?v=nKmUh8VL8Wk
En nu, na al die concerten, ben ik ziek. En ik heb niet eens alles gezien wat ik in die 8 dagen ook nog had willen zien. Er was namelijk ook nog de Eastpak Antidote Tour met oa Anti-Flag en Alexisonfire. En een mooi concert van Ludovico Einaudi. Naja dat komt de volgende keer wel weer.
Het begon vorige week dinsdag met Moby, in de 013 Tilburg. Ik heb deze band nooit eerder live gezien, en ik kreeg er allemaal mooie verhalen over te horen, dus ik wilde het dan ook echt zien. Het begon met voorprogramma Kelli Scarr, een zangeres uit Brooklyn. Net zoals zangeres KT Tunstall loopte ze haar eigen beats en muziek, waar ze overheen ging zingen. Het was mooie sing- en songwriter muziek, maar ze kon het publiek weinig boeien.
Filmpje Natural Blues:
http://www.youtube.com/watch?v=Y1J9M-Sh3c0
Moby stond op het podium met 4 vrouwen, namelijk een bassiste, toetseniste, violiste en zangeres, alleen de drummer was een man. Het optreden was een mix van dansbare dance met rustige nummers ertussendoor. Er kwamen veel hitjes voorbij (Porcelain, We Are All Made Of Stars, Lift Me Up, Natural Blues) maar ook veel voor mij onbekende nummers. Maar dat maakte niet uit, het was genieten. De opbouw van de setlist had alleen beter gekund. Nu zat je steeds in de dance mood, en werd je er door een rustig nummer weer uit gehaald. Maar over het algemeen vond ik het een mooi concert! Helaas moest ik het laatste nummer missen, er moest een trein gehaald worden.
De donderdag erna heb ik samen met klasgenoten een mooi feestje gebouwd in de NDRGRND hier in Nijmegen, dan wel geen concert, maar wel een noemenswaardige avond!
Zaterdag was Muse in Ahoy! Tijdens de eerste voorverkoopsessie was het niet gelukt om kaartjes te krijgen, maar gelukkig gingen er een dikke maand geleden nog meer kaarten in de voorverkoop. Het waren dan wel zitplaatsen zo goed als naast het podium, maar dat maakte niet uit. Het is gelukt om kaartjes te bemachtigen! Na wat gedoe met een door de printer gehaald kaartje (is nog goed gekomen!) konden we naar binnen. Eerst keken we even waar onze zitplaatsen waren, maar het was er enorm stijl en je zag er echt alleen de achterkant van het podium... Toen zijn we gewoon ergens aan de ring gaan staan, waar je het vet goed kon zien! Daar zijn we het hele optreden blijven staan. Wel na wat gezeur van fans die een zitplaats achter ons hadden, maar uiteindelijk viel dat ook nog wel mee.
Het voorprogramma Biffy Clyro viel me ontzettend tegen. Ik had al wat geluisterd en toen klonk het wel leuk, maar live was het echt niks. Het geluid was slecht, je kon amper horen dat ze Engels zongen, en ze bereikten het publiek niet. Gelukkig speelden ze maar een half uurtje.
Er stonden 3 enorme pilaren op het podium. Er was geen gitaar of drumstel op het podium te zien, alleen 2 microfoons. Het optreden begon dat er een trap op de pilaren werd geprojecteerd, waar mensen op naar boven liepen. Uiteindelijk vielen ze van de trap af. Mooi beeld bij de eerste single van de nieuwe cd "Uprising". Hierna vielen de doeken open en daar stond de band, ze openden dan ook met Uprising.
Filmpje Starlight:
http://www.youtube.com/watch?v=G9f8Sr6fTMc
Ik had nog nooit op de ring gestaan, meestal sta ik gewoon in de arena tussen het publiek, maar om eerlijk te zijn vond ik dit ook wel eens vet om mee te maken. Ik zou niet daar willen zitten waar we eigenlijk moesten zitten, maar hoe we stonden was perfect! Zo kon je het publiek ook uit hun dak zien gaan.
Muse maakte er een mooi feestje van, met een enorme lichtshow (wow wat een laser!) en goeie nummers. Ik miste helaas Bliss en Sunburn, maar ze kunnen natuurlijk niet alles spelen. Ik heb enorm genoten, wat een super concert! Compleet met pauken en vleugel, het was heerlijk.
De dag erna, weer een concert. Zondag ging ik naar de Melkweg voor Counterpoint, SOiL en Shinedown. Ik ging natuurlijk voor de laatste band. Counterpoint leek een nogal beginnend bandje, en kon me niet zo boeien. SOiL was al veel beter, en ze bespeelden het publiek op de Amerikaanse manier. Alleen hun afsluitende nummer (Halo) kende ik, maar het was een goede opwarmer voor Shinedown.
Filmpje Call Me:
http://www.youtube.com/watch?v=xjQSLs6bwts
Shinedown was vet! Ik had ze al gezien in het voorprogramma van Disturbed, en op Pinkpop, maar draaien ze natuurlijk niet hun hele set zoals ze dat op een eigen concert doen. Deze keer werd er wat minder gekletst dan op Pinkpop en speelden ze meer vette nummers (zoals 45, If You Only Knew, Call me, en als afsluiter natuurlijk Devour). In de halve pit heb ik ook nog een plectrum gevonden, een mooi souvenirtje. Ik had al een halve plectrum van ze, maar dat is een ander verhaal.
Na het concert snel weg gegaan, en heb ik uiteindelijk mijn trein echt puntje precies kunnen halen.
Als laatst ben ik afgelopen dinsdag naar Deep Purple in de Heineken Music Hall geweest. Ik was eigenlijk helemaal niet zo fit, maar ik wilde het wel graag meemaken. Uiteindelijk heb ik besloten wel te gaan, en wat eerder weg te gaan. In het voorprogramma stond Triggerfinger. Best leuk bandje, maar het publiek was maar moeilijk mee te krijgen.
Hierna Deep Purple! En om eerlijk te zijn viel het me een beetje tegen. Het was duidelijk dat de zanger niet meer de energie had om elk nummer alles te zingen, want er werd vet veel gejamd. De toetsenist is dan ook wel geweldig goed! Echt wow, ik stond er van te kijken wat hij uithaalde. Uiteindelijk ben ik dus eerder weg gegaan waardoor ik Hush en Smoke on the Water heb gemist...
Filmpje A Strange Kind Of Woman:
http://www.youtube.com/watch?v=nKmUh8VL8Wk
En nu, na al die concerten, ben ik ziek. En ik heb niet eens alles gezien wat ik in die 8 dagen ook nog had willen zien. Er was namelijk ook nog de Eastpak Antidote Tour met oa Anti-Flag en Alexisonfire. En een mooi concert van Ludovico Einaudi. Naja dat komt de volgende keer wel weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)
