2009

Oudejaarsavond. Ik zit thuis bij mijn ouders in Eindhoven, alleen, want zij zijn even aan het voorslapen voor vanavond. Het NOS headlines jaaroverzicht op de achtergrond, kortom, een mooi moment om eens over 2009 te bloggen. Hoe was mijn jaar?

Het jaar 2009 was een divers jaar. Er is veel gebeurd, ik heb veel gedaan, en ik ben een jaartje ouder geworden.
Het eerste half jaar stond nog in het teken van mijn stage bij de GGZ NML. Als stagiaire muziektherapie werkte ik op de afdelingen adolescentenkliniek, volwassen psychiatrie en forensische psychiatrie. Het was moeilijk en zwaar, maar zeker ook leuk en ontzettend leerzaam. Ik kan wel zeggen dat mijn stagejaar het meest leerzame in een korte tijd is geweest wat ik heb meegemaakt. Door mijn stage heb ik veel over mezelf geleerd, en het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Uiteindelijk heb ik mijn stage met een 7, en mijn schooljaar met een 8,5 gehaald. Ik ben super tevreden dus.

In 2009 ging mijn medische molen met mijn pols ook weer door. Net na de jaarwisseling werd ik geopereerd aan mijn pols, en werd het ganglion wat me al jaren verveelde verwijderd. Na een maandje herstel van de operatie kon ik mijn pols nog maar 5 graden beide kanten op buigen. Dat was opzich voorspeld, dus kreeg ik fysiotherapie van een handenfysiotherapeut, en daarna van een fysio gespecialiseerd op musici. Nu, een jaar later, zit ik nog steeds bij die fysio, maar inmiddels ook voor de lol, omdat we samen lekker muziek kunnen maken.



Natuurlijk kon het jaar niet zonder muziek, festivals en concerten. Ik heb er weer heel wat gedaan, welgeteld 7 festivals en 9 concerten.
Van de festivals waren toch weer Pinkpop, Lowlands en Solar de hoogtepunten. Pinkpop was bloedje heet, maar het was weer een mooi festival! Met als favoriete optredens Pendulum en Shinedown.



Lowlands was weer erg leuk, dat kan daar bijna niet anders. Daar heb ik het meest genoten van Maximo Park, The Prodigy en Lily Allen.



Solar was voor mij dit jaar gratis, wat een heerlijk dansfestival is dat toch. Samen met Levi heb ik heel wat staan springen op de Bavaria stand. Hoogtepunten daar waren toch wel de Happy Hardcore set in de spiegeltent en Booka Shade.



Dit jaar heb ik bijna alleen maar grote concerten gedaan, gelukkig ging ik niet op vakantie, dus het was op die manier wel te betalen. Het is moeilijk te zeggen waar ik het meest van genoten heb, want ik geniet vaak net zo goed van een concert wat 10 euro kost als van een concert wat 60 euro kost. Ik was afgelopen jaar in ieder geval heel erg blij met Coldplay, Muse (nummero 5) en Green Day. Maar het concert van Ilse de Lange (waar ik geheel onverwacht gratis naar toe kon) was ook suuuuuper mooi. Ik houd gewoon van muziek.

Afgelopen zomer kreeg ik de kans om mee te spelen met het Duitse pop/rock orkest High Fidelity. Dat was een hele mooie ervaring die ik niet snel zal vergeten. We speelden twee concerten voor meer dan 1000 man, en we speelden alleen maar hippe nummers. Geweldig was dat! Zo vet, dat ik ervoor gezorgd heb dat ik tijdens kerst weer mee mocht spelen met Ballads Night. Een avond gevuld met (kerst)ballads, voor 400 man publiek. Ik heb een ontzettend leuke groep mensen leren kennen, en een hele ervaring opgedaan!



Mijn vrijwilligerswerk bij de NJR (Nationale Jeugdraad) is dit jaar ook veranderd. Dit jaar was mijn afscheidsjaar van het Nationaal Jeugddebat. Na 3 jaar procesbegeleider te zijn geweest nam ik afscheid van een project waar ik zoveel aan heb gehad, zoveel van heb geleerd, en zoveel door ben veranderd. Het was geweldig, ik had het niet willen missen.


Hiervoor in de plaats ben ik andere projecten erbij gaan doen. Afgelopen zomer deed ik mee als trainer bij het project Youth Leadership Summit (YLS). Een zomerprogramma voor jongeren met de thema's leiderschap en integratie. Het duurde twee weken, waardoor het heel vermoeiend was, maar de energie die ik ervoor terug kreeg telde 100 keer meer mee!



Daarnaast ben ik trainer geworden bij Project JJI. Via dat project geef ik debat/presentatie trainingen binnen Jeugdzorg aan de jongeren. Een mooi project, het geeft de jongeren in een instelling ook de kans mee te kunnen praten. Ik geniet ervan als ik voor zo'n groep sta!



Ook ben ik trainer in de Trainerspool. Een groep jonge ervaren en gemotiveerde trainers die training geven op maat. Jij vraagt wij trainen! Op deze manier ontwikkel ik mijn trainersvaardigheden alleen maar meer en meer.

Dit schooljaar ben ik begonnen met mijn minor Huiselijk Geweld. Een onderwerp waar ik erg in geïnteresseerd ben en wat duidelijk een probleem is in Nederland. De minor is dan ook interessant, voornamelijk alle nieuwe dingen die je te horen krijgt. De cijfers en symptomen zijn schokkend, en moedigen mij aan om meer van het onderwerp te weten te komen. Helaas bleef de minor in dezelfde informatie hangen, waardoor het erg saai werd. Komende maand sluit ik deze minor (hopelijk voldoende) af.



Als laatst, het minder leuke nieuws maar ook zeker heel belangrijk, mijn opa is afgelopen november overleden. Nadat hij een dik jaar flink ziek was van de longkanker is hij helaas overleden. Ik zal opa pepermunt nooooooit vergeten <3

Nou, dat was in het kort mijn bewogen 2009.
Nu ga ik maar eens aan de oliebollen, vannacht nog een feestje vieren!

Ik wens iedereen alvast een gelukkig 2010 toe! =D

RIP

Mijn computer is overleden!
En zomaar ineens, hij gaf niet eens aan dat hij ziek was. Nadat hij in slaap was gevallen werd hij niet meer wakker... Ik heb de dokter gebeld, en hij legde mij uit dat hij waarschijnlijk dood is gegaan omdat hij niet meer wilde eten, maar het zou ook goed kunnen dat het moederbord was doorgebrand... Heb ik mijn schatje te hard laten werken? En waarom gaf hij niet aan dat het allemaal teveel voor hem was? =( Arme computer. Gelukkig was er met het geheugen niks mis, dat kan ik weer in een andere computer stoppen om mijn oude bestanden op te halen. Ik was namelijk al erg ver met mijn afrondende verslagen van deze periode. Balen! Gelukkig leeft zusje minilaptop nog wel, en daar maak dan nu veel gebruik van.
Dus nu op zoek naar een nieuwe computer... Ook lekker gepland in de decembermaand... Pff naja aanslag op mijn rekening dan maar.

Communiceren is moeilijk!

Op de HAN dan... Sinds een tijdje is de coördinatrice van onze minor Huiselijk Geweld ziek, en sindsdien loopt echt alles verkeerd. Gastdocenten kunnen de goede lokalen niet vinden en er zijn verkeerde tijden doorgegeven. Dan zijn wij wel aanwezig maar de docent niet, en andersom, om gek van te worden. En dat terwijl we maar 1,5 dag per week school hebben, dus de lessen die ik heb volg ik graag!
Vandaag was het weer zover. Ik stond op tijd op om naar school te gaan en ik keek nog even mijn mail. Ik had een bericht van een docent met het nieuwe rooster, waar de les van vandaag niet op stond. Dus ik heb haar gemaild met de vraag of deze les dan niet doorging. Even later kreeg ik mail terug van die docent (dus niet de docent waar we eigenlijk les van zouden hebben) dat de les inderdaad uit zou vallen. Later bleek dat we wel les zouden hebben, alleen 2 uur eerder en samen met de parallel klas, maarja, toen was het al te laat. Pff ik had die les echt wel nodig, een beetje praktische oefening in gespreksvaardigheden kon ik wel gebruiken!
Nu eis ik eigenlijk compensatie, geen performance assessment ofzo. Maar helaas kan ik daar alleen maar van dromen.

High Fidelity nummer 2

Want jahoor, ik mocht weer meespelen bij de bigband/orkest High Fidelity uit Duitsland. Eerder schreef ik al een blog hierover, want net voor de zomer kreeg ik ook de kans om met deze geweldige band mee te spelen.
Ditkeer was het een Ballads Night waar het om ging. Ik kon meespelen omdat ze vanuit het klassieke karakter een dubbele bezetting van strijkers wilden. Dus geluk voor mij! Het waren 2 avonden voor 400 man aan lange tafels met tafelbediening, en wij speelden (in gala) alleen ballads. Met nummers als Kiss From A Rose, Merry Christmas Baby, You Give Me Something, If I Ain't Got You, Angels, So This Is Christmas, Music, Baby It's Cold Outside, Viva La Vida en Hero vulden we de avond. Het was echt weer zo super gaaf! Niet alleen het spelen van hippe nummers voor veel publiek, maar ik heb ook enorm genoten van de lieve mensen en het dansen en kletsen op zaterdag avond. Wat wel betekent dat ik nu vrij brak ben.
Volgens mij zijn er foto's gemaakt, deze volgen dan later.
Ohja, en nog 1 ding, we waren dus in gala gekleed, wat betekent dat Esther op hakken (pumps) liep van een centimeter of 5 hoog. Haha!

MUSE

En toen had ik kaartjes voor het concert van Muse in het Goffertpark! Dat wordt Muse nummero 6, en mijn papa gaat ook mee. Het duurt nog even (19 juni) maar ik heb er nu al zin in. Whieeeeeeeeeeeeeeee!

4 concerten reeks

Zow, afgelopen week was me er eentje, wat een drukte! Ik ging namelijk naar 4 concerten in 8 dagen. Eigenlijk een beetje teveel van het goede, maar ik had het ook niet willen missen. Alle concerten waren uitverkocht!

Het begon vorige week dinsdag met Moby, in de 013 Tilburg. Ik heb deze band nooit eerder live gezien, en ik kreeg er allemaal mooie verhalen over te horen, dus ik wilde het dan ook echt zien. Het begon met voorprogramma Kelli Scarr, een zangeres uit Brooklyn. Net zoals zangeres KT Tunstall loopte ze haar eigen beats en muziek, waar ze overheen ging zingen. Het was mooie sing- en songwriter muziek, maar ze kon het publiek weinig boeien.



Filmpje Natural Blues:
http://www.youtube.com/watch?v=Y1J9M-Sh3c0

Moby stond op het podium met 4 vrouwen, namelijk een bassiste, toetseniste, violiste en zangeres, alleen de drummer was een man. Het optreden was een mix van dansbare dance met rustige nummers ertussendoor. Er kwamen veel hitjes voorbij (Porcelain, We Are All Made Of Stars, Lift Me Up, Natural Blues) maar ook veel voor mij onbekende nummers. Maar dat maakte niet uit, het was genieten. De opbouw van de setlist had alleen beter gekund. Nu zat je steeds in de dance mood, en werd je er door een rustig nummer weer uit gehaald. Maar over het algemeen vond ik het een mooi concert! Helaas moest ik het laatste nummer missen, er moest een trein gehaald worden.

De donderdag erna heb ik samen met klasgenoten een mooi feestje gebouwd in de NDRGRND hier in Nijmegen, dan wel geen concert, maar wel een noemenswaardige avond!

Zaterdag was Muse in Ahoy! Tijdens de eerste voorverkoopsessie was het niet gelukt om kaartjes te krijgen, maar gelukkig gingen er een dikke maand geleden nog meer kaarten in de voorverkoop. Het waren dan wel zitplaatsen zo goed als naast het podium, maar dat maakte niet uit. Het is gelukt om kaartjes te bemachtigen! Na wat gedoe met een door de printer gehaald kaartje (is nog goed gekomen!) konden we naar binnen. Eerst keken we even waar onze zitplaatsen waren, maar het was er enorm stijl en je zag er echt alleen de achterkant van het podium... Toen zijn we gewoon ergens aan de ring gaan staan, waar je het vet goed kon zien! Daar zijn we het hele optreden blijven staan. Wel na wat gezeur van fans die een zitplaats achter ons hadden, maar uiteindelijk viel dat ook nog wel mee.
Het voorprogramma Biffy Clyro viel me ontzettend tegen. Ik had al wat geluisterd en toen klonk het wel leuk, maar live was het echt niks. Het geluid was slecht, je kon amper horen dat ze Engels zongen, en ze bereikten het publiek niet. Gelukkig speelden ze maar een half uurtje.
Er stonden 3 enorme pilaren op het podium. Er was geen gitaar of drumstel op het podium te zien, alleen 2 microfoons. Het optreden begon dat er een trap op de pilaren werd geprojecteerd, waar mensen op naar boven liepen. Uiteindelijk vielen ze van de trap af. Mooi beeld bij de eerste single van de nieuwe cd "Uprising". Hierna vielen de doeken open en daar stond de band, ze openden dan ook met Uprising.



Filmpje Starlight:
http://www.youtube.com/watch?v=G9f8Sr6fTMc

Ik had nog nooit op de ring gestaan, meestal sta ik gewoon in de arena tussen het publiek, maar om eerlijk te zijn vond ik dit ook wel eens vet om mee te maken. Ik zou niet daar willen zitten waar we eigenlijk moesten zitten, maar hoe we stonden was perfect! Zo kon je het publiek ook uit hun dak zien gaan.
Muse maakte er een mooi feestje van, met een enorme lichtshow (wow wat een laser!) en goeie nummers. Ik miste helaas Bliss en Sunburn, maar ze kunnen natuurlijk niet alles spelen. Ik heb enorm genoten, wat een super concert! Compleet met pauken en vleugel, het was heerlijk.

De dag erna, weer een concert. Zondag ging ik naar de Melkweg voor Counterpoint, SOiL en Shinedown. Ik ging natuurlijk voor de laatste band. Counterpoint leek een nogal beginnend bandje, en kon me niet zo boeien. SOiL was al veel beter, en ze bespeelden het publiek op de Amerikaanse manier. Alleen hun afsluitende nummer (Halo) kende ik, maar het was een goede opwarmer voor Shinedown.



Filmpje Call Me:
http://www.youtube.com/watch?v=xjQSLs6bwts

Shinedown was vet! Ik had ze al gezien in het voorprogramma van Disturbed, en op Pinkpop, maar draaien ze natuurlijk niet hun hele set zoals ze dat op een eigen concert doen. Deze keer werd er wat minder gekletst dan op Pinkpop en speelden ze meer vette nummers (zoals 45, If You Only Knew, Call me, en als afsluiter natuurlijk Devour). In de halve pit heb ik ook nog een plectrum gevonden, een mooi souvenirtje. Ik had al een halve plectrum van ze, maar dat is een ander verhaal.



Na het concert snel weg gegaan, en heb ik uiteindelijk mijn trein echt puntje precies kunnen halen.

Als laatst ben ik afgelopen dinsdag naar Deep Purple in de Heineken Music Hall geweest. Ik was eigenlijk helemaal niet zo fit, maar ik wilde het wel graag meemaken. Uiteindelijk heb ik besloten wel te gaan, en wat eerder weg te gaan. In het voorprogramma stond Triggerfinger. Best leuk bandje, maar het publiek was maar moeilijk mee te krijgen.
Hierna Deep Purple! En om eerlijk te zijn viel het me een beetje tegen. Het was duidelijk dat de zanger niet meer de energie had om elk nummer alles te zingen, want er werd vet veel gejamd. De toetsenist is dan ook wel geweldig goed! Echt wow, ik stond er van te kijken wat hij uithaalde. Uiteindelijk ben ik dus eerder weg gegaan waardoor ik Hush en Smoke on the Water heb gemist...



Filmpje A Strange Kind Of Woman:
http://www.youtube.com/watch?v=nKmUh8VL8Wk

En nu, na al die concerten, ben ik ziek. En ik heb niet eens alles gezien wat ik in die 8 dagen ook nog had willen zien. Er was namelijk ook nog de Eastpak Antidote Tour met oa Anti-Flag en Alexisonfire. En een mooi concert van Ludovico Einaudi. Naja dat komt de volgende keer wel weer.

Green Day 2009

Het is alweer even geleden, maar ik was echt bij Green Day! Ze speelden 16 oktober in Ahoy in Rotterdam. Om eerlijk te zijn ben ik geen fan en luister ik weinig naar de band. Maar vroegah, toen ik een jaar of 13 was, luisterde ik het wel veel! Ik heb zelfs een cd (American Idiot) en ook nog een cd op mijn computer staan (Dookie). Dus half voorbereid ging ik met Bram en Remco naar Rotterdam.
Daar aangekomen stond er een enorme rij voor de ingang, wat ik wel raar vond, ik kon me bijna niet voorstellen dat deze nette opgestelde rij mensen straks uit hun dak gingen bij Green Day. Stiekem zijn we met z'n 3en voorgedrongen (not my style!) om vervolgens een super goede plek te hebben, namelijk naast het einde van de uitloop!
Al vrij meteen begon het voorprogramma Prima Donna te spelen, voor een nog geen halfvolle zaal. Stiekem maar goed ook, want het was ontzettend saai. Totaal niet de stijl van Green Day, en zij zelf waren volgens mij ook in een identiteitscrisis, want hun uiterlijk paste totaal niet bij de halve "rock 'n roll" (of iets wat daarop moest lijken?) geluid wat ze maakten. Hoogtepunt was toch wel toen de zanger zijn jasje uit trok.



Mojo had ons van tevoren een mail gestuurd waarin stond dat we goed op tijd moesten komen voor de 3 uur (!!!) durende show. Dus ik had me voorbereid. Van tevoren naar de wc geweest, nog wat cola gedronken, Remco meegenomen die lang is en dus makkelijk cola kon halen, muesli repen in mijn tas gestopt, en oordoppen (die overigens alleen bij het voorprogramma nodig waren).
Na een half uurtje wachten begon er een dronken konijn over het podium te rennen, en trok de aandacht van alle aanwezigen. Stiekem vond ik het niet grappig, en misschien meer mensen met mij, want hij kreeg voornamelijk bierdouches.



Green Day opende met wat nummers van de nieuwe cd 21st Century Breakdown.
1. Song Of The Century
2. 21st Century Breakdown
3. Know Your Enemy
4. East Jesus Nowhere
Bij dit laatste nummer haalden ze een 14 jarige jongen het podium op ("rock 'n roll!") , zanger Billie Joe ontdeed hem van zijn zonden tijdens dit nummer.



5. Holiday
6. Before The Lobotomy
7. The Static Age
8. Are We The Waiting
Bij dit laatste trok Billie Joe een meisje uit het publiek het podium op, die "Are We We Are" mee mocht schreeuwen in de microfoon (een paar minuten toen ze weer in het publiek stond viel ze flauw).
9. St. Jimmy
10. Boulevard Of Broken Dreams
Het publiek zong zo ongeveer heel het nummer mee, en Billie ging voor ons op zijn knieen!
11. Hitchin' a Ride
12. Welcome To Paradise
13. When I Come Around
14. Iron Man (Black Sabbath Cover)
Vaak kwam hij op het einde van de uitloop staan, en natuurlijk probeerde het publiek op dat moment hem aan te raken, waardoor ik vaak zat niet anders kon dan meebewegen. Het was warm, vol, en iedereen stond natuurlijk (niet meer dan logisch) te springen. Hierdoor vielen de meiden wel met bosjes flauw, zo ook een meisje die recht voor mijn neus kwam staan. Vet irritant, dus stiekem vond ik het niet erg toen ik haar later over de barrier moest tillen.
15. Brain Stew
16. Jaded
17. Longview
Bij deze laatste stond er ineens een meisje op het podium die het HELE nummer, ja echt, het HELE nummer mocht meezingen. Dat hadden ze aan mij niet moeten vragen.
18. Basket Case
Die ken ik trouwens wel voor de volle 100% uit mijn hoofd.
19. She
20. King For A Day
Billie Joe haalde een meisje van de eerste ring naar beneden, die op het podium met een supersoaker in het publiek mocht schieten. Natuurlijk bleef het daar niet bij, Billie zelf was ook een doelwit!
21. Stand By Me (Ben E. Cover)
22. (I Can't Get No) Satisfaction (Rolling Stones Cover)
23. Shout
24. 21 Guns
Ik vind dit nummer toch zooo ontzettend saai! Op plaat dan, zo live was het eigenlijk best wel mooi.
25. Minority



Ze hadden een kleine 2 uur gespeeld, en ze liepen al weg. Zouden we dan een toegift van een uur krijgen? Ik hoopte nog heeeel erg op Jesus of Suburbia, deze hadden ze niet gespeeld op andere concerten van hun tour, dus ik kon alleen maar hopen.
26. American Idiot
27. Jesus of Suburbia
Jaaaaaaaaaaaaa ze speelden het bijna 15 minuten langer dus wel! Ik was blij. Ook hierna verlieten ze weer het podium, een 2e toegift dus? En misschien ook wel een 3e gezien de tijd?
28. Wake Me Up When September Ends
29. Good Riddance (Time Of Your Life)
En toen was het afgelopen. Toch wel opvallend, afsluiten met 2 ballads. Maar Green Day kan het hebben, mooi!
Een nadeel, Green Day speelde niet 3 uur (waar ik door Mojo op gerekend had) maar maar 2,5 uur. En natuurlijk, dat is ook lang, maar wanneer er gezegd wordt dat er 3 uur gespeeld wordt, en het concert stopt na 2,5 uur, dan is dat toch teleurstellend.
Maar het was een geweldig concert, ik heb genoten en ik ben heel blij dat ik gegaan ben!

Nationaal Jeugddebat 2009

Gister vond het 14e Nationaal Jeugddebat in de 2e kamer plaats. Voor mij als procesbegeleider helaas mijn laatste... Maar het was weer erg leuk, en ook zeker geslaagd!
's Ochtends, na de draaiboek bespreking ging ik met een aantal collega's naar het station om de deelnemers op te halen. Leuk om te zien hoe de deelnemers elkaar om de nek vliegen als ze elkaar weer zien. Het NJD is ook goed voor vriendschappen door het hele land!
Eenmaal terug begonnen we met een voorbereiding op het debat. In de voorbereidingdagen hebben de deelnemers al een mooi voorstel rondom drugs in elkaar gezet, maar nu hadden we nog even de tijd om ze gerust te stellen, het voorstel nog eens door te nemen, en alle vragen te beantwoorden. Want het is wel spannend, je komt niet elke dag in de 2e kamer.



Na de lunch was het zover. 120 jongeren tussen de 12 en 18 jaar namen plaats in de blauwe stoelen van de 2e kamer. De debatten werden voorgezeten door 2e kamer voorzitter Gerdi Verbeet.
Voordat wij als fractie blauw aan de beurt waren vonden er nog 3 debatten plaats. Het eerste debat van fractie rood ging in debat met minister Plasterk over de kredietcrisis. Vanwege het failliet gaan van de DSB bank kon minister Bos er helaas niet bij zijn. Dat was toch wel de minister waarmee we allemaal op de foto wilden! Maar helaas. Gelukkig kon minister Plasterk hem vervangen, en ontstond er toch nog een mooi debat over jongeren en lenen.
Hierna volgde het debat van de groene fractie met minister Verburg over biologisch eten. De jongeren vonden dat er bewuster met voedsel om moet worden gegaan, en zij wilden graag een keurmerk op de producten waaraan je kon zien wat er met je eten was gebeurd voordat het in de winkel terecht kwam. Een pittig debat, minister Verburg was niet makkelijk om te praten!
Na de pauze waarin de pers de kans kreeg om vragen af te vuren op de deelnemers ging fractie geel in debat met minister Plasterk. Ditkeer over een onderwerp wat meer in zijn portefuille zit, namelijk internet en kunst. De jongeren vinden musea maar suf, en ze wilden dan ook een festival waar alle jongeren de kans krijgen om hun kunsten te laten zien.



Na deze 3 interessante debatten was onze fractie aan de beurt, en mijn deelnemers debatteerden met minister Rouvoet. Ze wilden een landelijke campagne verplicht stellen op scholen waar jongeren leren over de gevolgen van drugs. Ze vinden dat jongeren onder de 18 te makkelijk aan drugs kunnen komen, ze hebben er te weinig voorlichting over gehad, en daarom gaan ze er onverantwoord mee om.





Minister Rouvoet vond het een goede instelling dat door jongeren voor jongeren het best werkt bij het voorlichten, maar ze zijn al bezig met een campagne tegen drugs. Dus het was niet makkelijk om daar doorheen te prikken. Toch waren we erg tevreden met het debat. Alle woordvoerders hebben iets kunnen zeggen, en de analisten en secretarissen deden hun werk erg goed.



Na deze lange vermoeiende maar geslaagde dag gingen we met alle procesbegeleiders nog gezellig samen eten, dat hadden we wel verdiend!
Helaas was dit mijn laatste Nationaal Jeugddebat als procesbegeleider, ik ben het nu 3 jaar geweest. Maar toch vind ik het nu ook wel goed geweest, het was altijd er leuk en heel leerzaam, maar ik ben ook wel toe aan iets nieuws! Dus ik blijf zeker bij de NJR hangen. =)

Behalve de laatste foto zijn alle foto's gemaakt door Bram Muller

Incubate 2009

Verslag voor Fok.nl
Geschreven door mij, foto's door Bram Muller.

Voor het vijfde jaar staat Tilburg een week lang in het teken van het Incubate Independent Culture festival. Vorige jaren heette dit festival nog ZXZW, een knipoog naar het SXSW festival in Austin, Texas. Het Amerikaanse festival heeft dringend verzocht een nieuwe naam te kiezen, het zou teveel op hun festivalnaam lijken. Eigenlijk was de festivaldirecteur ook niet tevreden met de naam, het festival is door de jaren heen veranderd en veel breder gaan programmeren. Naast muziek is er ook beeldende kunst en dans. Het festival heeft de naam Incubate gekregen, wat staat voor de groei en het stimuleren van baanbrekende ontwikkelingen binnen de cultuur.

Incubate is een festival op 24 verschillende locaties in het centrum van Tilburg en telt ruim 200 artiesten. Het aanbod is erg divers. De muzikale inbreng gaat van black metal naar free jazz, en visueel is van alles te zien tussen street art en academische dans. Ook kunstenaar Herman Nitsch was aanwezig, een van de hoogtepunten van het festival.
Samen met fotograaf Bram Muller ben ik zondag 20 september, de laatste dag van het festival, naar Tilburg gegaan om het Incubate festival mee te maken.

Het was erg lekker weer, en daarom besloten we ons eerste optreden te gaan bekijken in de Muzetuin. Daar speelde Orchestre Poly-Rythmo De Cotonou, een 12-koppige band uit het Afrikaanse Benin, voor de eerste keer in Nederland. Heerlijke Afro Beats, geïnspireerd op de “rythms of voodoo”, traditionele ritmes uit hun stad van herkomst. Dit combineerden ze met soul en funk, wat samen met het weer een fijn nazomers tintje aan het optreden gaf. Hier hadden we ook mooi de gelegenheid om het programma eens goed te bekijken, de keuzemogelijkheid is groot!

Orchestre Poly-Rythmo de Contonou
Publiek Orchestre Poly-Rythmo de Contonou
Na het optreden zijn we naar de Batcave in de 013 gelopen. We waren benieuwd naar Holy State, een indierock bandje. De band uit Groot Brittannië trok aardig wat publiek. Al snel werd duidelijk dat ze geïnspireerd werden door diverse punkbands, zoals Fucked Up en The Bronx. De combinatie van de muziek en het weinige licht wat aanwezig was bij het optreden gaf het de performance een underground tintje. Na een paar nummers hadden we het wel gehoord, helaas was het veel van hetzelfde.

Holy State
We besloten naar Ravens te gaan, een emo band van eigen bodem, namelijk uit Groningen. Ze speelden in Cul de Sac, een café tegenover de 013. Voordat het optreden begon dronk de zanger nog een paar slokken honing weg, ik werd toen dan ook benieuwd naar zijn stem. De honing heeft waarschijnlijk geholpen, want de zanger liet zijn emotionele zang horen. De wat boers ogende gitarist en bassist zorgden voor pakkende melodieën, af en toe met een wat poppy geluid. Een grappig plaatje bij deze emotionele muziek.

Ravens
Dat Incubate een divers programma heeft bewijst de artiest Subtitle. In de Batcave van de 013 laat hij een knap stukje electro hiphop zien. Zijn laptop is zijn DJ, en deze begeleidt hem bij het rappen. Bijna onophoudelijk maar onverstaanbaar vertelt hij rappend zijn verhaal. De lage bassen van de elektronische beats waren voelbaar, maar bij zo’n optreden moet je ze ook voelen. Doordat de rapper veel contact maakte met het publiek was het een intiem optreden.

Subtitle
Eenmaal beneden in de 013, in de Kleine Zaal, staan we te wachten op de band Pirate Love uit Noorwegen. Het gouden doek wat ze voor het podium hebben gespannen maakt me nieuwsgierig. Achteraf blijkt dat dit een schip moet voorstellen en ze zijn zelf allemaal verkleed als piraten, althans, dat denk ik. Het is in ieder geval zeker dat ze met hun uiterlijk de aandacht trekken. De zanger met lange blonde pruik heeft een aparte hoge stem, en maakt het optreden tot een act. De wat hoge verwachtingen die ik had konden helaas niet waar gemaakt worden, na een paar nummers ging de band helaas vervelen.

We liepen naar Extase, een cafeetje waar de garagerockband The Revellions ging optreden. Deze mannen met puntschoenen maakten stevige rockmuziek. De melodieën van het orgel waren aanstekelijk en herkenbaar.
Na een nummer zei de gitarist al dat het publiek niet bang voor ze hoefden te zijn, en dat we best wat meer naar voren mochten komen. Misschien was het zijn wat agressieve manier van vragen dat het maakte dat het publiek toch op een afstandje bleef toekijken.

Daily Bread
Als laatst zijn we naar café Little Devil gegaan. Hier speelde de band Daily Bread, uit Leeuwarden. Ik had ze al eens eerder gezien, en toen trokken ze mijn aandacht. Ook bij dit optreden spatte de energie ervan af. De drums, bas, orgel en zang maken samen sexy garage dance, zoals ze het zelf noemen. En dansbaar is het. Deze hippe mix van dance, pop en elektronica slaat duidelijk aan bij het publiek.
Voor de relatief korte tijd dat deze drie jonge mensen bij elkaar zijn is de kwaliteit van de muziek hoog, en dat belooft wat!

Het was een geslaagde dag. Incubate laat zien dat een festival veel verschillende muziekstijlen kan hebben. Er staat veel talent en onbekende bands. Een mooi festival dus om nieuwe muziek te ontdekken.

Minor Huiselijk Geweld

Wow ik ben alweer 4 weken met school bezig, al voelt het niet zo. Mijn minor Huiselijk Geweld beslaat namelijk maar 1,5 dag per week. Opzich is het wel een full-time studie, maar ik heb geloof ik wat opstart- en motivatieproblemen. Het voelt dus nog een beetje als vakantie, heerlijk eigenlijk!
Mijn minor is verder wel erg interessant. De eerste week was het vooral heftig, en vol ongeloof hoorde ik aan wat er allemaal achter de voordeur kan gebeuren, en hoeveel het eigenlijk voorkomt! Ik schrok er eigenlijk best wel van. Nu, na 4 weken dus, lijkt het erop dat ik er een beetje aan ga wennen. Klinkt raar, eigenlijk zou je denken dat je nooit aan heftige verhalen over Huiselijk Geweld gaat wennen, maar toch is het zo. We hebben er op school al hele discussies en gesprekken over gehad, wat maakt het dat deze heftigheid toch "normaal" gaat worden? Naja, normaal, dat wordt het misschien nooit, maar ik schrik er eigenlijk ook niet meer van. Toch apart. Gevallen als "het Maasmeisje", Savanna, dwanghuwelijken, eerwraak, kindermishandeling, partnergeweld en loverboys horen allemaal onder Huiselijk Geweld.
Verder ben ik blij dat ik voor deze minor heb gekozen, ik denk dat er te weinig hulpverleners zijn die in dit specifieke probleem gespecialiseerd zijn. Terwijl het zo'n groot probleem is! Het is namelijk doodsoorzaak nummer 2 in Nederland (na auto-ongelukken). Pas in 2002 is dit grote probleem onder de aandacht gekomen in de 2e kamer, onder het motto: "Privé Geweld, Publieke Zaak". Een goeie zaak naar mijn mening, maar veel te laat.
Nu ik deze minor volg kom ik steeds meer gevallen van Huiselijk Geweld tegen, groot of klein, in het openbaar of in mijn vriendenkring en zelfs op internet!
Het lijkt erop dat ik er nu pas bewust van ben, dat ik het nu pas om me heen zie gebeuren, een eye opener blijkbaar!
Hmmmm, maar weer eens aan de studie! =)

Coldplay 2009

Afgelopen woensdag was het zover, ik ging naar Coldplay in het Goffertpark in Nijmegen! Ik had mijn kaartje al in januari gekocht, en ik had met een paar vriendinnen afgesproken om samen ernaartoe te gaan.
Ik was erg benieuwd hoe het zou zijn, aangezien ik geen diehard Coldplay fan ben, maar ik vond het wel een band die je eens in je leven moet hebben gezien! En achteraf kan ik zeggen dat dat waar is, want WAT een optreden, wat een show! Ik heb enorm genoten, en ik kan iedereen aanraden (of je Coldplay nou leuk vindt of niet) om ernaartoe te gaan. Genieten zul je!\
Ik was eerder naar het terrein gegaan dan de rest, in de veronderstelling ze later te zullen ontmoeten, en samen naar Coldplay te kijken. Dit verliep helaas anders.
In het voorprogramma stonden Bat For Lashes en The Flaming Lips. Wat dat betreft is het jammer dat ik niet donderdag ben gegaan, want de voorprogramma's van die dag waren veel leuker, namelijk Miss Montreal en White Lies. Maarja, je kan niet alles hebben.
Bat For Lashes was wel een leuke vrouwenband (behalve de toetsenist, dat was een man), maar ergens was het ook wel een beetje slaapverwekkend. The Flaming Lips vond ik helemaal niks aan. Het enige leuke was dat de zanger in een plastic bal over het publiek ging rennen. Dat was best grappig om te zien. Jammer was dat hij dat meteen aan het begin van het optreden deed waardoor het optreden alleen maar slechter werd. (Er stonden zelfs dansende konijnen op t podium! Hoe erg kan het zijn.)


Bat For Lashes


The Flaming Lips

Ondertussen probeerde ik de vriendinnen te bereiken, want ik had nog niks van ze gehoord, en het terrein begon steeds voller te raken. Achteraf bleek dat het hele netwerk eruit lag, en dat we elkaar gewoon heel moeilijk konden bereiken. Net voordat Coldplay begon met spelen kreeg ik een sms van ze dat ze helemaal aan de andere kant van het veld stonden, maarja, het was al zoooo druk dat ik ervoor gekozen heb te blijven staan. Gelukkig maar, want later bleek dat zij dat smsje 2 uur eerder hadden verstuurd. Balen balen balen!
Voordat Coldplay begon draaiden ze 3 nummers, een van U2, een van Jay-Z en als laatste, jawel, Andre Rieu! Wat een combi, maar blijkbaar sprak dit aan bij het publiek, want iedereen haakte in.
Hierna begon de show. Wat ik enorm mooi vond was dat bij elk nummer wel op een andere manier gebruik gemaakt werd van het licht, de projectie van de opnames en beelden op de achtergrond. Dat maakte de show levendig en afwisselend.



De eerste nummers speelden ze gewoon op het podium:
1. Life in Technicolor
2. Violet Hill
3. Clocks
4. In My Place
5. Yellow
6. Glass of Water
7. Cemetries of London
8. 42
9. Fix You
10. Strawberry Swing
Het was zo ontzettend druk (56000 man?) dat ik eigenlijk niks zag, maar doordat ze enorme schermen hadden kreeg ik toch nog af en toe een beeld van Chris mee.



Hierna verplaatste de hele band zich naar een plek op de uitloop, waar ze hun optreden vervolgden met:
11. God Put a Smile Upon Your Face
12. Talk
13. The Hardest Part
14. Postcards From Far Away
Om hierna weer terug te gaan naar het hoofdpodium waar ze verder gingen met het oh zo mooie:
15. Viva La Vida
16. Lost!



Het mooie bij Viva La Vida was dat echt het hele publiek mee zong, en dat Chris vaker een momentje had van, wow! Maar wat wil je, 56000 man die met jouw nummers mee zingen, dat kan niet anders dan helemaal geweldig zijn toch?
Na het nummer Lost! liepen ze met de hele band weg, door het publiek. Omdat ik zo klein ben kon ik niet zien waar ze heen gingen, maar later bleek dat ze ineens op een uit het niets verschenen podium achter ons waren opgedoken! Daar vervolgden ze hun show met:
17. Trouble
18. Death Will Never Conquer
19. Rhyming Song
20. Billie Jean (Michael Jackson cover)
Bij Death Will Never Conquer nam Chris de mondharmonica, en zong de drummer! En dat deed hij goed, ook hij heeft een enorm mooie stem!
De cover van Michael Jackson was ook een succes, iedereen zong weer mee, en maakte zelfs de leuke tussengeluidjes oeh! en ah! die Michael ook maakt in het nummer. Geweldig!
Hierna ging de band weer terug naar het hoofdpodium, ondertussen werd er een remix van Viva La Vida gedraaid, waar iedereen weer mee meezong.
21. Viva La Vida (remix)
22. Politik
23. Lovers In Japan
24. Death And All His Friends
Na het nummer Lovers in Japan eindigde Chris met het mooie Gnossienne van Satie op de piano, ook een verrassing! Hierna vlogen er echt duizenden vlindertjes door de lucht in felle kleuren, waar blacklight op gezet werd. Woww wat een prachtige sfeer gaf dat!



Hierna volgden nog 3 laatste nummers als toegift:
25. The Scientist
26. Life in Technicolor ii
27. The Escapist
Waarna het concert afgesloten werd met mooi kleurig vuurwerk! Ik heb echt enorm genoten, het was zooo mooi, ik heb er nog dagen van na kunnen genieten.
Het was wel enorm balen dat ik m'n vriendinnetjes niet meer heb kunnen vinden, maar er was helaas niks aan te doen...
De weg naar huis (ookal was ik op de fiets) was een drama, nu blijkt dat fietsen met alcohol op net zo goed niet zo veilig is, jeeeeetje wat een zwabberende fietsers kwam ik tegen.

Sprookje pols (was het maar zo)

Het was 2005, ik ging vakantiewerk doen bij de Bodyshop in Utrecht. Mijn taak was voornamelijk schoonmaken. Hiervoor moet je natuurlijk veel doekjes uitwringen. Het bleek dat dit niet zo'n fijne beweging was voor mijn linkerpols, ik kreeg er een ganglion (ofwel een vochtophoping op mijn pees). Een ganglion is niet schadelijk, en soms niet eens pijnlijk, dan kan die ook gewoon blijven zitten. Maar mijn ganglion deed pijn, dus ik heb hem laten wegdrukken in het Centrum voor Dansers en Musici in Den Haag. Wegdrukken houdt in dat het zakje vocht bovenhuids leeggedrukt wordt. Het zakje blijft dus gewoon zitten, maar de druk wordt eraf gehaald. Hierna is de pijn een tijdje verdwenen.
Eind 2006 kreeg ik er weer last van, en ik ben naar de orthopeed gestapt in Nijmegen. Hij verwees me door naar een Cesar therapeut. Deze kijkt voornamelijk naar je bewegingen en hoe deze beter kunnen dan je ze al doet. Hij verrichte voornamelijk frictie op mijn pols, wat inhoudt dat hij de pijnlijke plek op mijn pees masseert. Ook hierdoor werd de pijn minder, en ik ben er gestopt.
Tot ik er in 2008 weer veel last van kreeg, misschien door het vele muciseren op verschillende instrumenten. Ik ben terug gegaan naar de orthopeed, en hij heeft foto's gemaakt van mijn pols, daar was niks op te zien. Eigenlijk wilde hij me met de boodschap: "we kunnen er niks meer aan doen" afschepen, maar daar liet ik het niet bij zitten. Met de mededeling dat mijn handen voor mijn studie erg belangrijk zijn heeft hij een echo laten maken. Daaruit bleek dat ik 2 peesontstekingen had. Een bij mijn pink en een bij mijn duim. Hij stuurde me door naar de ergotherapeut. Deze zette me meteen na de eerste afspraak in een spalk.



Hierdoor kon ik heel mijn duim niet meer bewegen. Uiteindelijk heb ik 4 maanden in deze spalk rondgelopen, bijna 24 uur per dag. Doordat ik mijn duim niet meer kon bewegen ben ik de overige vingers teveel gaan gebruiken waardoor het ganglion na ongeveer 3 maanden weer terug kwam op de plek waar hij ooit al gezeten had. Dus ik werd weer terug gestuurd naar de orthopeed. Hij besloot om weer een echo te laten maken. Daaruit kwam goed en slecht nieuws. Het goede nieuws, de peesontstekingen waren weg! Het slechte nieuws, het ganglion was weer terug.
Ik werd weer doorgestuurd, naar de plastisch chirurg. Hij besloot het operatief te verwijderen, omdat je dan maar 20% kans hebt dat het ganglion terug komt. Wanneer het op een andere manier weggehaald zou worden (spuitje, wegdrukken) zou je 80% kans hebben dat het terug komt.
Het verhaal van de operatie staat in een blog van januari. Net na de operatie:



Na de operatie hoefde ik niet meer in een spalk, de peesontstekingen waren weg. Maar ik moest wel fysiotherapie. Na de operatie kon ik mijn pols nog geen centimeter buigen. Nu inmiddels wel weer. Na 3 maanden fysio van een gespecialiseerde fysiotherapeut op handen kon ze niks meer voor me doen, maar de pijn was niet weg! Dus ik werd doorgestuurd naar een fysiotherapeut gespecialiseerd op musici. Daar ben ik vandaag voor het eerst geweest.
Ze vertelde mij na het hele verhaal dat de kans heel klein is dat alles over gaat. Ik moet ermee om leren gaan. Niet leuk om te horen natuurlijk. En dat allemaal, allemaal, door het vakantiewerk bij de Bodyshop. Ik zou ze moeten aanklagen.



Oh, en die moesten eraf, voor de operatie =( Maar ik zit alweer op 2!

Lowlands 2009

Ok, mijn Lowlands verslagje:

Vrijdag:
- White Lies: Mooi bandje, ik denk dat het leuker is als je er wat meer van kent. Nu was het af en toe beetje saai.
- La Roux: Viel me ontzettend tegen. Ik had een paar nummers op youtube geluisterd en het klonk leuk, maar live gaat haar hoge zang erg irriteren. Haar single daarentegen was wel leuk om te horen.
- Passion Pit: Leuke muziek, maar de stem van de zanger is vervelend. Niet lang gezien dus.
- Lily Allen: Erg leuk! Lily wilde volgens mij zo snel mogelijk stoned en dronken worden ofzo, ze begon direct nadat de fotografen weg waren te blowen en ze dronk constant wijn uit een rietje. Maar erg gave show. Met covers van Kaiser Chiefs en Britney Spears, wat ze erg goed deed. Ook nog een stukje drum 'n bass ingebouwd! Heerlijk.
- The Prodigy: We stonden mooi aan het hek bij de geluidsman. Gelukkig maar want het was snikheet. Mooie show, ik vond het heel leuk. Had helaas hoofdpijn dus kon niet volledig uit mn dak gaan, maar heb me goed vermaakt.
- Best of Pop: Leukleuk! Inclusief Rachid Finge lekker gedanst :)

Zaterdag:
- 0ne Trick Pony: Gaaf! Een verlegen meisje die wanneer ze zingt ineens enorm haar bek open trekt, en waar me toch een geluid uit komt. Heel cool en origineel.
- The Airborne Toxic Event: Iets te down voor mij.
- Patrick Wolf: Ok, dat is echt een bizarre man. Ik had een manman verwacht, maar wow wat was dat een verschijning in zijn gouden pakje en lange (maar half afgeschoren) haren. Leuke muziek, en het is een manusje van alles. Speelt viool, gitaar, piano, en zingt ook nog. Leuk optreden.
- Them Crooked Vultures: DRUK daar, niet normaal. Alsof iedereen op Lowlands de mistery act wilde bekijken. De muziek rockt, en is heel strak gespeeld. Verder irriteerde ik me teveel aan de mensen die bedachten dat ze het toch niet wilde zien om het verder te beoordelen.
- Maximo Park: Eerste optreden van ze helemaal uitgezien. Cooool! Ik ken alleen de eerste cd, maar heb me prima vermaakt met Limassol en Apply Some Pressure.
- Vitalic (live): Gaaf! Heerlijk gedanst.
- Babylon Circus: Leukleuk! Gedanst en gesprongen enzo.
- 90's NOW: De tent stond nogal vol, dus stukje vanuit buiten de tent gezien. Leuk, weer lekker meegezongen op de Spice Girls enzo. Was alleen moe en had rugpijn, dus we zijn vrij snel gaan slapen.

Zondag:
- Squarepusher: Leuk concept, meebassen met een plaat, maar het kwam niet echt over.
- Aux Raus: Lomp! Maar zoooooo vet!
- Enter Shikari: Yeah! Erg gaaf. Een bom energie, en dat is alleen al leuk om naar te kijken. Een gitarist die een koprol achterover een koprol maakt terwijl hij speelt heb ik nog nooit gezien.
- Snoop Dogg: Jeetje wat een drukte. Daardoor weinig gezien, maar het was wel P.I.M.P.
- Little Boots: Wel leuk, niet heel bijzonder.
- Calexico: Lekkere zomer muziek, hebben het vanaf een bankje even geluisterd.
- Bloc Party: Keertje nummer 3, en net als de andere 2 keren erg leuk! Maar heb dit keer maar 20 minuutjes gekeken.
- Thursday: Wow daar was het echt niet druk! Ik kwam 5 minuutjes te vroeg aan, en ik kon gewoon vooraan staan. Ik vond het een leuk optreden! Niet zo gelikt, beetje onprofessioneel, maar dat had zeker zijn charme. Vet!
- Silent Disco: YEAH, we hebben er een dik uur in gestaan, wat vet was dat. Wat een combi's op kanaal 1 en 2 ook. Rosanne tegenover keiharde hardcore en Vamos Alla Playa tegenover Rammstein. Cool!

Foto's volgen later!

Vakantie

Naja, eigenlijk is de vakantie alweer bijna afgelopen. De tijd ging snel! Ik weet niet echt waardoor dat kwam, aangezien ik niet eens op vakantie ben geweest. Door wat omstandigheden is het me helaas niet gelukt om met iemand op vakantie te gaan. Volgende keer beter. Wat ik wel heb gedaan, tsja. Veel, uitstapjes, festivals, bezoekjes enz.

Ik ben met mijn zusje Judith, haar vriendje en een vriend van hun naar Bobbejaanland geweest in Belgie. Dat was erg leuk, mooi park, ik was er nog nooit geweest. Omdat zo'n 30 graden was gingen we al vrij snel in de Banana Battle, waar je op elkaar moet schieten met waterkanonnen. Toen ik eruit kwam leek het net alsof ik onder douche was gestapt met kleren aan. Voor even is dat wel lekker in die 30 graden, maar na een uur ging ik het wel vervelend vinden dat mijn schoenen nog steeds sopten. Maar na een paar rondjes achtbaan waren we al aardig opgedroogd.



Verder ben ik naar het festival Solar geweest! In Roermond aan de Maasplassen. Een ontzettend fijn dance (maar ook veel andere muziek) festival, wat ook erg mooi aangekleed is. Ik ging er met Erik en Levi naar toe. Dankzij Erik kon ik gratis! =) Voordat het festival uberhaupt was begonnen was er al een dode gevonden, iemand uit Belgie die cocaine, softdrugs en alcohol door elkaar heeft geprobeerd. Dat blijkt dus niet handig te zijn. Een dag later heb ik het geweten, voordat ik het Solar terrein op kwam duurde het een kwartier voordat ik volledig binnenstebuiten was gehaald. Daarna stond er ook nog eens een drugshond bezoekers te besnuffelen. Ik ben nog nooit zo goed gecontroleerd op een festival.
Verder heb ik veel gezien. Veel nieuwe DJ's ontdekt, gesprongen op happy hardcore, half in een pit gestaan bij Osdorp Posse en op de Bavaria stand gedanst op Booka Shade. Het was geweldig!



Dit weekend maar eens kijken of ik in ons zwembad kan zwemmen (het wordt warm!) en mijn ouders die terug zijn van de Azoren bezoeken. Daarna komt Lowlands er alweer bijna aan.

Oh en trouwens, ik heb een site! www.estherreuver.nl Check it out, yeah!

Youth Leadership Summit 2009

En toen was ik alweer 4 dagen terug van YLS 2009! Een soort summerschoolprogramma voor jongeren tussen de 16 en 20 jaar oud, waarbij ik trainer was. Voordat ik naar YLS toeging wist ik niet wat ik moest verwachten. Het enige wat ik wist dat ik trainingen ging geven omtrent integratie en leiderschap. Maar ook dat is een enorm breed begrip.



De eerste dag dat ik aankwam op het Kasteel de Berckt in Baarlo voelde ik me al meteen thuis. Iedereen was ontzettend lief en ik werd meteen ingesloten (om in YLS termen te praten), aangezien ik een van de enige trainers was die nooit mee had gedaan aan het programma als deelnemer. De eerste 3 dagen kregen we workshops aangeboden die we ondergingen als deelnemer. Deze 3 dagen waren al enorm indrukwekkend, de workshops waren nieuw voor mij. Maar ze spraken me wel erg aan! Leiderschap hoeft niet te zijn dat je leiding geeft aan een groep mensen, maar je kan ook leiderschap geven door een rolmodel te zijn voor je directe omgeving. Een goede relatie met je omgeving gaat het best wanneer je jezelf goed leert kennen. De workshops leiderschap waren dus altijd in combinatie met zelfbewustzijn. Ook op het gebied van integratie heb ik veel nieuwe dingen ontdekt en geleerd. Er werden veel verhalen verteld door trainers die allochtoon zijn, en veel met integratie te maken hebben (gehad). Pas na die verhalen besefte ik pas hoe lastig integratie eigenlijk is in Nederland.
Na deze 3 dagen workshops ondergaan werden de workshops verdeeld over de trainers. Uiteindelijk gaf ik 3 verschillende workshops samen met Faezeh.



Een workshop over insluitend en uitsluitend gedrag (half uurtje voor 50 deelnemers), een over leiderschap en zelfbewustzijn (2 uur voor 25 deelnemers), en een workshop over communicatie en relatie (2 keer 2 uur voor 25 deelnemers). Ik wist niet dat ik zo ontzettend snel stof eigen kon maken. Na 2 dagen oefenen wist ik al hoe ik de workshop over moest dragen aan de deelnemers. Stiekem ben ik best een beetje trots op mezelf!
Na de eerste week zelf training gehad te hebben kwamen de deelnemers aan. 50% van de deelnemers was allochtoon, voor mij een nieuwe ervaring aangezien ik op de Vrije School heb gezeten, waar geen allochtonen op zaten. Ik vond het een super leuke ervaring! Al die culturen door elkaar, ik heb er enorm van genoten.



Het geven van de workshops ging ontzettend goed! Ik was 0,0 zenuwachtig tijdens de workshop terwijl ik van tevoren het wel erg spannend vond. De deelnemers waren enorm enthousiast, en daar was ik blij om.
Buiten de workshops om heb ik genoten van alle mensen, de open sfeer en de gesprekken die ik heb gevoerd. Ik vond het een geweldige ervaring die ik niet had willen missen.
Inmiddels ben ik dus alweer een paar dagen thuis, maar ik mis iedereen ontzettend! Zaterdag alweer de eerst "reunie" bij de Spoken Word artiest Claudio, die ook trainer is bij YLS. Ik heb er zin in!

Klim op
En kijk eens boven jezelf uit
Klim naar de top
En zie dat wij 1 zijn
Sta stil
Deel met jezelf het geheim van
zijn
Weet
Dat wat ik uitadem
Adem jij in
Take a moment to be aware of your own being
A moment to be aware of your own being
Take a moment to be aware of your own being

Claudio

High Fidelity

Afgelopen tijd heb ik meegespeeld in het pop/rock cover orkest High Fidelity, wat bestaat uit 31 leden! Omdat de vaste celliste niet kon op 2 concerten heb ik haar vervangen. In totaal heb ik 3 repetities meegespeeld, en uiteindelijk 2 concerten! Deze waren zo super super vet! In Kevelaer (1e concert) hadden we meer dan 1000 man publiek, en het optreden rockte enorm. Het 2e concert (in Geldern) was voor wat minder publiek, maar ik vond het beter gaan! Ik heb enorm genoten van deze ervaring, en ik hoop deze ook vaker mee te mogen maken. Helaas voor mij hebben ze een vaste celliste, anders was ik zekerweten vast bij dit orkest gaan spelen.

Dat was het dan weer

Mijn 10 maanden stage in het GGZ Noord- en Midden Limburg zit erop! Het was een zwaar jaar, maar ik kijk er erg positief op terug. Ik heb veel geleerd, veel gezien, veel gedaan, het stagejaar is toch wel de periode waarin je het vak ECHT leert.
Ik ga mijn cliënten missen, mijn stagebegeleider, de teams, en het werk. Wat ik niet ga missen is het extreem vroege opstaan en het lange reizen.
Morgen is mijn eindgesprek van stage, ik heb het vast wel gehaald, maar stiekem ben ik toch een beetje zenuwachtig!
Over een dikke 2 weken (week van 6 juli) neem ik mijn stagebegeleider weer een weekje over (voor iets meer dan de stagevergoeding), dus dan zie ik iedereen weer even.

Drukte

Pfff zowhee wat een drukte de laatste tijd. Is eigenlijk ook niet zo raar, want ik heb nog maar 5 weekjes stage te gaan, en dan zit het schooljaar er alweer bijna op! En helaas staan de laatste weken school bekend om de deadlines en de drukte.
Toch sla ik me er wel doorheen. Stage was even moeilijk en zwaar, maar afgelopen week ging best wel lekker, dus dat maakt het dan meteen minder zwaar. Ik heb een fijn gesprek gehad met mijn stagebegeleider, waaruit ik (denk ik) kan opmaken dat ik op de goede weg zit en dat ik mijn stage wel ga halen. Ook was ik afgelopen donderdag een dagje alleen, en ook dat ging heel goed! Het scheelt zo veel als het lekker gaat!
Buiten stage om zit mijn programma ook lekker vol. Onder andere met dingen voor school natuurlijk (pfff moet nog vet veel inleveren in deze korte tijd), maar ook met volle weekenden, veel afspraken enz. Heel leuk allemaal, dat wel, maar af en toe is het ook wel teveel.
Naja, morgen een hele dag op de Jeugdraad (evaluatie van het trainingsweekend), en zondag een meeting met mijn vriendjes en vriendinnetjes van festivalsite.
Even maar niet denken aan al mijn schoolwerk dan maar...

Trainingsweekend Nationaal Jeugddebat 2009

Vorig weekend, een week geleden dus alweer, was het trainingsweekend van het Nationaal Jeugddebat (NJD). Alle geselecteerde deelnemers van de Provinciale Jeugddebatten (PJD) kwamen naar een Stay Okay in Elst bij Utrecht, waar het trainingsweekend plaats vond. Alle deelnemers zijn in 4 fracties verdeeld, en ik had samen met mijn mede procesbegeleider (PB'er) Thomas en trainer Gonnie een halve fractie onder mijn hoede. Een super leuke fractie, heel erg enthousiast, en verschillende soorten mensen bij elkaar. Het was weer hard werken, maar ook ontzettend leuk. We hebben veel kennismakingsspellen gedaan, en natuurlijk de fijne kneepjes van het debatteren en presenteren geoefend zodat onze fractie straks stevig in de 2e kamer staat!
Natuurlijk was er op zaterdag avond ook een knallende disco, die weer ontzettend leuk uitpakte. DJ's Milo en Jan draaiden heel erg goed, er werd dan ook constant gedanst! Die nacht moest het natuurlijk ook stil zijn in de slaapzalen, dus ik was met een paar andere PB'ers verantwoordelijk voor de stilte. Wat een gedoe is dat altijd! De jonge meisjes die het natuurlijk veeeeeeeeeeel te spannend vinden allemaal en ECHT NIET willen slapen (om er vervolgens de volgende dag spijt van te hebben) en de stoere jongens die je uitproberen tot hoever ze kunnen gaan. Erg vermoeiend maar ook wel erg grappig.
Ik heb in ieder geval weer van het weekend genoten, en ik kijk uit naar de voorbereidingsdagen waar we een voorstel gaan schrijven om het onderwerp drugsverslaving, en naar de 2e kamer in oktober natuurlijk!

Danko Jones en de weg terug

Zoals ik in mijn vorige blog al zei, ik ben afgelopen zaterdag voor de 8e keer naar Danko Jones geweest, in Tivoli! En het was als van ouds weer suuuuper vet! Ik ging met Remco, Ricardo en Bram. Eerst even gegeten bij Remco thuis, en daarna achterop de fiets (dodemansrit!) naar de Tivoli. Het voorprogramma was Backyard Babies, vrienden van Danko Jones. Ik kende ze zelf niet, maar het was lekkere gitaarrock, een iets wat op een piraat lijkende gitarist. Ik stond vooraan, en ik was blij dat hij niet op het randje van het podium kwam staan, want anders had ik een klodder slijm of iets anders in mn nek gehad. Was een beetje een vieze man!
Daarna dus Danko! =) Ik stond vooraan, recht voor JC, de bassist, daar sta ik meestal wanneer ze optreden. Ze openden lekker met 3 nummers van hun nieuwe cd B Sides, waar dus alleen B Sides op staan ;-). Weer heerlijk rouwe Danko zonder achtergrond koortjes en ingewikkelde zanglijnen, super! Verder heeft Danko volgens mij een nieuw script geschreven voor zijn shows, want zijn praatjes tussendoor waren opvallend origineel! Weer eens wat nieuws dus.
In totaal was het dus een super geslaagd optreden!
Ik had nog wat tijd voordat ik mijn trein moest halen, dus ik ben gaan wachten bij de merchendise, waar JC naartoe kwam (Danko had het backstage te druk met de Backyard Babies, dus die heb ik niet meer gezien helaas). JC heeft al m'n cd's gesigneerd, en ik was weer helemaal blij. Ik vond het wel grappig dat JC tegen me zei dat ik meestal voor zijn neus sta tijdens hun optredens, tsja, dat heeft hij goed gezien!


Ik ben net niet te zien op de foto.

Daarna ben ik gegaan voor m'n trein. Ik moest via Den Bosch omdat er werkzaamheden waren rond Veenendaal. En ja hoor, met allemaal Nederland supporters in de trein! Gelukkig had Nederland met 3-0 gewonnen, zo was de sfeer nog wel ok, maar ik heb tot Den Bosch in een overvolle trein gestaan. In Den Bosch moest ik rennen voor mijn aansluiting, maar er was gelukkig een lieve Nederland supporter die de deur van de trein voor me open hield. Ik kon in ieder geval zitten =) Toen we net voor Oss waren reden we iets aan, omdat ik helemaal voor in de trein zat hoorde en voelde ik allerlei onderdelen onder de trein door vliegen. Even later stonden we stil, en riep de machinist om dat hij iets aangereden had, maar nog niet wist wat.
Gelukkig bleken het uiteindelijk fietsen zonder mensen te zijn, gewoon op het spoor gelegd. Hierdoor heb ik wel 3 kwartier vertraging opgelopen, waardoor ik pas om 01:15 uur thuis was. En als klap op de vuurpijl werd de tijd ook nog eens een uur naar voren gezet...

Naja, dit alles kon mijn leuke avond Danko Jones gelukkig niet verpesten!
Everybody is sexy in heaven baby!

Ilse de Lange

Het was zo mooi! Afgelopen zaterdag ben ik met Bram en Rachid naar Ilse de Lange geweest in Ahoy Rotterdam. Bram had kaartjes via 3FM, dus we konden er voor niks heen. =) Ik denk ook niet dat ik kaartjes had gekocht anders, maar het was wel een heel mooi concert!
We stonden vlak bij het laatste stukje loper/catwalk (hoe je het ook noemt), en daar kwam Ilse vaak langs gelopen. Ook is de band een keer volledig (incl. drummer) naar het einde van de catwalk verplaatst, waardoor we een soort privé concertje hadden.
Er werden ook opnames gemaakt, voor de DVD van Ilse.


(Foto gemaakt door Bram Muller)

Morgen weer een concert, naar Danko Jones (en The Backyard Babies) in Tivoli Utrecht!

Verhuisd!

=)