Geschreven door mij, foto's door Bram Muller.
Voor het vijfde jaar staat Tilburg een week lang in het teken van het Incubate Independent Culture festival. Vorige jaren heette dit festival nog ZXZW, een knipoog naar het SXSW festival in Austin, Texas. Het Amerikaanse festival heeft dringend verzocht een nieuwe naam te kiezen, het zou teveel op hun festivalnaam lijken. Eigenlijk was de festivaldirecteur ook niet tevreden met de naam, het festival is door de jaren heen veranderd en veel breder gaan programmeren. Naast muziek is er ook beeldende kunst en dans. Het festival heeft de naam Incubate gekregen, wat staat voor de groei en het stimuleren van baanbrekende ontwikkelingen binnen de cultuur.
Incubate is een festival op 24 verschillende locaties in het centrum van Tilburg en telt ruim 200 artiesten. Het aanbod is erg divers. De muzikale inbreng gaat van black metal naar free jazz, en visueel is van alles te zien tussen street art en academische dans. Ook kunstenaar Herman Nitsch was aanwezig, een van de hoogtepunten van het festival.
Samen met fotograaf Bram Muller ben ik zondag 20 september, de laatste dag van het festival, naar Tilburg gegaan om het Incubate festival mee te maken.
Het was erg lekker weer, en daarom besloten we ons eerste optreden te gaan bekijken in de Muzetuin. Daar speelde Orchestre Poly-Rythmo De Cotonou, een 12-koppige band uit het Afrikaanse Benin, voor de eerste keer in Nederland. Heerlijke Afro Beats, geïnspireerd op de “rythms of voodoo”, traditionele ritmes uit hun stad van herkomst. Dit combineerden ze met soul en funk, wat samen met het weer een fijn nazomers tintje aan het optreden gaf. Hier hadden we ook mooi de gelegenheid om het programma eens goed te bekijken, de keuzemogelijkheid is groot!
Na het optreden zijn we naar de Batcave in de 013 gelopen. We waren benieuwd naar Holy State, een indierock bandje. De band uit Groot Brittannië trok aardig wat publiek. Al snel werd duidelijk dat ze geïnspireerd werden door diverse punkbands, zoals Fucked Up en The Bronx. De combinatie van de muziek en het weinige licht wat aanwezig was bij het optreden gaf het de performance een underground tintje. Na een paar nummers hadden we het wel gehoord, helaas was het veel van hetzelfde.
We besloten naar Ravens te gaan, een emo band van eigen bodem, namelijk uit Groningen. Ze speelden in Cul de Sac, een café tegenover de 013. Voordat het optreden begon dronk de zanger nog een paar slokken honing weg, ik werd toen dan ook benieuwd naar zijn stem. De honing heeft waarschijnlijk geholpen, want de zanger liet zijn emotionele zang horen. De wat boers ogende gitarist en bassist zorgden voor pakkende melodieën, af en toe met een wat poppy geluid. Een grappig plaatje bij deze emotionele muziek.
Dat Incubate een divers programma heeft bewijst de artiest Subtitle. In de Batcave van de 013 laat hij een knap stukje electro hiphop zien. Zijn laptop is zijn DJ, en deze begeleidt hem bij het rappen. Bijna onophoudelijk maar onverstaanbaar vertelt hij rappend zijn verhaal. De lage bassen van de elektronische beats waren voelbaar, maar bij zo’n optreden moet je ze ook voelen. Doordat de rapper veel contact maakte met het publiek was het een intiem optreden.
Eenmaal beneden in de 013, in de Kleine Zaal, staan we te wachten op de band Pirate Love uit Noorwegen. Het gouden doek wat ze voor het podium hebben gespannen maakt me nieuwsgierig. Achteraf blijkt dat dit een schip moet voorstellen en ze zijn zelf allemaal verkleed als piraten, althans, dat denk ik. Het is in ieder geval zeker dat ze met hun uiterlijk de aandacht trekken. De zanger met lange blonde pruik heeft een aparte hoge stem, en maakt het optreden tot een act. De wat hoge verwachtingen die ik had konden helaas niet waar gemaakt worden, na een paar nummers ging de band helaas vervelen.
We liepen naar Extase, een cafeetje waar de garagerockband The Revellions ging optreden. Deze mannen met puntschoenen maakten stevige rockmuziek. De melodieën van het orgel waren aanstekelijk en herkenbaar.
Na een nummer zei de gitarist al dat het publiek niet bang voor ze hoefden te zijn, en dat we best wat meer naar voren mochten komen. Misschien was het zijn wat agressieve manier van vragen dat het maakte dat het publiek toch op een afstandje bleef toekijken.
Als laatst zijn we naar café Little Devil gegaan. Hier speelde de band Daily Bread, uit Leeuwarden. Ik had ze al eens eerder gezien, en toen trokken ze mijn aandacht. Ook bij dit optreden spatte de energie ervan af. De drums, bas, orgel en zang maken samen sexy garage dance, zoals ze het zelf noemen. En dansbaar is het. Deze hippe mix van dance, pop en elektronica slaat duidelijk aan bij het publiek.
Voor de relatief korte tijd dat deze drie jonge mensen bij elkaar zijn is de kwaliteit van de muziek hoog, en dat belooft wat!
Het was een geslaagde dag. Incubate laat zien dat een festival veel verschillende muziekstijlen kan hebben. Er staat veel talent en onbekende bands. Een mooi festival dus om nieuwe muziek te ontdekken.
