Dat ik van muziek houd, dat wist ik al. Al heel lang eigenlijk, ik ben niet voor niks vanaf mijn 7e begonnen met het spelen van cello, op mijn 12e piano, en later nog heel wat andere instrumenten door mijn studie muziektherapie.
Maar momenteel houd ik zoveel van muziek dat ik er bijna een verliefd gevoel door krijg als ik mijn favoriete nummers luister. Waar het aan ligt, geen idee, maar ik krijg er vlinders van in mijn buik. Met VETO en Brand New was het liefde op het eerste gezicht, deze bands laat ik nooit meer los, en kan ik altijd en overal luisteren. Andere bands zijn meer one-night-stands, en luister ik alleen als ik er zin in heb. Voorbeelden daarvan zijn Pendulum, Lily Allen en Mumford & Sons. En dan heb je ook nog de oude garde, muziek die ik al heeeeeeel lang luister, en wat voor mij altijd goed blijft, deze bands zijn Apocalyptica, Danko Jones, Linkin Park en Muse.
Sinds een paar weken ben ik ook actief bezig met het zoeken naar nieuwe muziek wat mij aanspreekt, en door een beetje door te klikken op Last.fm kom ik bij bands terecht waarvan ik nog nooit had gehoord, maar die perfect bij mijn muzieksmaak aansluiten. Zo heb ik Emery, Boysetsfire, Ghinzu en Dead By Sunrise ontdekt.
Ik denk dat ik binnenkort maar ga schrijven over welke muziek ik tegen kom, en wat ik daarvan vind.
Ok, nu ga ik weer verder met muziek luisteren, because I love music! <3
dinsdag 16 februari 2010
dinsdag 2 februari 2010
Skivakantie 2010
Vorige week zat ik in Oz en Oisans, nabij Alpe d'Huez in Frankrijk. Na 4 jaar weer eens lekker 6 dagen skiën met mijn ouders en mijn zusje.
Alpe d'Huez
Voordat we gingen zat ik nog behoorlijk in de stress omdat ik mijn performance assessment (afsluiting van mijn minor) niet gehaald had. En natuurlijk zou de herkansing in mijn vakantie plaats vinden. Niet handig dus. Gelukkig waren de docenten zo lief om mijn herkansing na de vakantie te plannen. Dat dit meteen de maandag na de vakantie werd wist ik toen nog niet, maargoed, ik kon op skivakantie!
Zaterdag stonden we om 3 uur 's nachts op om te vertrekken. Omdat Judith en ik allebei in de tussentijd ons rijbewijs hebben gehaald konden we alle vier rijden. Ik heb ongeveer 250 km over de Franse snelweg gescheurd, en dat was wel een leuke ervaring!
Na 12 uur rijden kwamen we aan in Oz en Oisans. We konden gelijk ons appartementje in. Het was een 7 persoons appartement, maar ik had daar niet met 7 personen willen zitten. Wij met z'n viertjes voor een weekje ging wel prima.
Gelijk de ski's gehuurd (hippe Roxy van Quicksilver ski's!), zodat we de volgende dag meteen de piste op konden.
Die avond lekker vroeg naar bed, we waren kapot van de reis.
De volgende ochtend stonden we rond 9 uur op de piste, Judith en ik hadden al 4 jaar niet meer geskied, dus we gingen eerst maar even op een blauwe piste uitproberen. Maar dat ging prima! Gelijk een liftje hoger dus, richting Alpe d'Huez. We hebben die dag best wel wat kilometers gemaakt.
En wat is het dan heerlijk als je dan moe maar voldaan terug komt bij je appartement. Waar je alleen maar hoeft te zitten, te lezen, te DSen, en een spelletje hoeft te doen. We lagen bijna elke avond voor 10 uur in bed.
De tweede dag was het mistig in Oz, dus we besloten gelijk maar naar de hoogste top te gaan, 3300 meter, waar je alleen maar via zwarte pistes (of terug met de skilift) naar beneden kon komen. Het was even ploeteren, maar we kwamen de (vooral steile) zwarte piste steeds beter af.
3300 meter
We zijn eigenlijk de hele dag boven geweest, en pas na een paar uur waagden we ons aan de langste zwarte afdaling van Europa. Door de mist zijn we naar ons appartement geskied.
De dagen die volgden waren vooral relaxt. Na een paar uurtjes skiën was het weer tijd om te chillen op een terrasje in de zon. Dat hebben we dus ook veel gedaan. Hoogtepunt van het terras zitten was het uitgebreid bekijken van een heel leger militairen die op hun ski's met bepakking de berg af moesten.
Judith en ik zijn nog een paar keer alleen gegaan (pap en mam wilden een andere zwarte piste af, en aan de verhalen te horen ben ik blij dat ik niet mee was), we zijn onder andere langs een ijswand gaan skiën, waar we ook hele mooie foto's van hebben gemaakt.
Buiten het heerlijk skiën is het ook een fijne omgeving, hoog in de bergen, super uitzicht en alles mooi wit. Daar geniet ik wel van!
We hebben de hele week geluk gehad met het weer. In Oz was het vaak bewolkt en mistig, maar boven in de bergen scheen de zon! Behalve de laatste dag, het sneeuwde en daardoor zag je geen diepte meer op de piste. Behoorlijk vervelend.
De laatste nacht sneeuwde het ook heel erg, we moesten met sneeuwkettingen de berg af. De terugweg verliep ook goed, ik heb weer 250 km gereden, inclusief sneeuwstormen.
Het was een erg fijne vakantie, waar ik mijn herkansing helaas niet volledig kon vergeten, maar wel kon uitrusten. Fysiek was ik naderhand wel gesloopt, maar mentaal kan ik er weer helemaal tegenaan.
En gister dus mijn herkansing gehad, en ik heb m kei hard gehaald met een 7, hoppaaa!
Alpe d'Huez
Voordat we gingen zat ik nog behoorlijk in de stress omdat ik mijn performance assessment (afsluiting van mijn minor) niet gehaald had. En natuurlijk zou de herkansing in mijn vakantie plaats vinden. Niet handig dus. Gelukkig waren de docenten zo lief om mijn herkansing na de vakantie te plannen. Dat dit meteen de maandag na de vakantie werd wist ik toen nog niet, maargoed, ik kon op skivakantie!
Zaterdag stonden we om 3 uur 's nachts op om te vertrekken. Omdat Judith en ik allebei in de tussentijd ons rijbewijs hebben gehaald konden we alle vier rijden. Ik heb ongeveer 250 km over de Franse snelweg gescheurd, en dat was wel een leuke ervaring!
Na 12 uur rijden kwamen we aan in Oz en Oisans. We konden gelijk ons appartementje in. Het was een 7 persoons appartement, maar ik had daar niet met 7 personen willen zitten. Wij met z'n viertjes voor een weekje ging wel prima.
Gelijk de ski's gehuurd (hippe Roxy van Quicksilver ski's!), zodat we de volgende dag meteen de piste op konden.
Die avond lekker vroeg naar bed, we waren kapot van de reis.
De volgende ochtend stonden we rond 9 uur op de piste, Judith en ik hadden al 4 jaar niet meer geskied, dus we gingen eerst maar even op een blauwe piste uitproberen. Maar dat ging prima! Gelijk een liftje hoger dus, richting Alpe d'Huez. We hebben die dag best wel wat kilometers gemaakt.
En wat is het dan heerlijk als je dan moe maar voldaan terug komt bij je appartement. Waar je alleen maar hoeft te zitten, te lezen, te DSen, en een spelletje hoeft te doen. We lagen bijna elke avond voor 10 uur in bed.
De tweede dag was het mistig in Oz, dus we besloten gelijk maar naar de hoogste top te gaan, 3300 meter, waar je alleen maar via zwarte pistes (of terug met de skilift) naar beneden kon komen. Het was even ploeteren, maar we kwamen de (vooral steile) zwarte piste steeds beter af.
3300 meter
We zijn eigenlijk de hele dag boven geweest, en pas na een paar uur waagden we ons aan de langste zwarte afdaling van Europa. Door de mist zijn we naar ons appartement geskied.
De dagen die volgden waren vooral relaxt. Na een paar uurtjes skiën was het weer tijd om te chillen op een terrasje in de zon. Dat hebben we dus ook veel gedaan. Hoogtepunt van het terras zitten was het uitgebreid bekijken van een heel leger militairen die op hun ski's met bepakking de berg af moesten.
Judith en ik zijn nog een paar keer alleen gegaan (pap en mam wilden een andere zwarte piste af, en aan de verhalen te horen ben ik blij dat ik niet mee was), we zijn onder andere langs een ijswand gaan skiën, waar we ook hele mooie foto's van hebben gemaakt.
Buiten het heerlijk skiën is het ook een fijne omgeving, hoog in de bergen, super uitzicht en alles mooi wit. Daar geniet ik wel van!
We hebben de hele week geluk gehad met het weer. In Oz was het vaak bewolkt en mistig, maar boven in de bergen scheen de zon! Behalve de laatste dag, het sneeuwde en daardoor zag je geen diepte meer op de piste. Behoorlijk vervelend.
De laatste nacht sneeuwde het ook heel erg, we moesten met sneeuwkettingen de berg af. De terugweg verliep ook goed, ik heb weer 250 km gereden, inclusief sneeuwstormen.
Het was een erg fijne vakantie, waar ik mijn herkansing helaas niet volledig kon vergeten, maar wel kon uitrusten. Fysiek was ik naderhand wel gesloopt, maar mentaal kan ik er weer helemaal tegenaan.
En gister dus mijn herkansing gehad, en ik heb m kei hard gehaald met een 7, hoppaaa!
Abonneren op:
Posts (Atom)
